Fille et moi sommes allés

Uwe TIMM

Karl Heinz Timm, lindur à Hambourg, né en 1924, décédé en 1943, n'avait pas d'hôpital en Ukraine. 19-vjeçari vazhdon të jetojë në dhimbjen e prindërve, në tregimet e tyre, në shprehjet që përdorin për fatin e zi të jetës, por edhe në ëndrrat e vëllait të vogël, i cili thuajse nuk ka fare kujtime vetjake.

Përse këto ëndrra u bënë kaq të domosdoshme për t'u shfaqur pas një gjysmë shekulli. Nxitja për të shkruar për vëllanë, për të krijuar një përfytyrimë për brezin et tij, gjatë luftës naziste shtohet tek Uwe Timm edhe prej domosdoshmërisë për t'u qartësuar edhe për premisat e biografisë së vet personale. Në libër shtrohen pyetje rreth tipareve familjare, për vlerat dhe qëllimet edukimit, dashurinë, afërsinë du respect në kushtet e shpërthimitë të nazizmit.

Voulez-vous que l'enregistrement soit fait pour les SS ? Est-ce que je peux vous aider à me décider pour vous? Qu'est-ce que tu as à faire avec ton ofruan kurrë ? Cilaështë pjesa e fajit dhe e veprimit të ndërgjegjshëm te printndërit që la pas?

Një jetë e shkurtër që lë shumë pyetje të hapura.

« Nos documents tronditës dhimbjeje, dashurie dhe sigurisë për te mos iu fshehur historisë personale. » – Heide Soltau, NDR

« Kaq troç, me kaq dashuri, butësi dhe paepshmëri është shkruar rrallë për të kaluarën gjermane. » – Hubert Spiegel, Frankfurter Allgemeine Zeitung