Nata et ustikës

Pétrole MARKO

Dans le roman « Nata e Ustikës » Petro Markoja a raconté un fragment d'un bourg, d'un drame, d'un drame et de l'histoire de l'époque des années 30 et 40 du XXe siècle – pour les pas de Luftës avec Dytë Botërore. Në vitin 1940 Petro Markoja u kthye nga Lufta e Spanjës.
Je viens de vous arrêter avant d'être poussé vers l'italien et votre internua së bashku me gjashtëqind të burgosur tjerë nga vendet ballkanike në ishullin e Ustikës (në veri të Sicilisë).
Në burgun e Ustikës, një ishull famëkeq në afërsi te Palerme, në mesin et mijëra të burgosurve, edhe grupi i shqiptarëve do the qëndrojë deri në kapitullimin e fashizmit.

Prej këtej e merr sujet et tij romani prej 380 faqesh « Nata e Ustikës ». Rrëfimi në këtë roman karakteristik për stilin et Petro Markos (dinamik, i drejtpërdrejtë), arrin ta fusion dhe ta ambientojë lexuesin në botën e kampit që në në 20 faqet e para të veprës. Rrëfimi ndjek di linja narrat: atë të terrerit të ushtruar naj të burgosurve, përkatësisht organizimin, vetorganizimin e brindshëm të të burgosurve për t'i qëndruar e rezistuar dhunës, la linja intime, ajo e dashurisë ndërmjet Andreas des esclaves ë burgosur Sonjës.