Cacher mbi kalldrëm

Tom KUKA

Janë vitet '30. Vitet e një Shqipërie që më në fund ka një emër, një qeveri dhe njëkryeqytet. Dhe çkryeqytet! Tirana na shpaloset me tonalitetet et një photo bardhezi,në të cilën, falë një rrëfimi mjeshtëror, ndiejmë kutërbimin e kanalizimeve në qiell tëhapur, të djersës së mëditësve, të qenve që rrëmojnë rrugëve, por ed il erën e sapunit tërrobave, të gatimeve në shtëpitë përdhese dhe të frutave që rëndojnë në pemët e oborrevetë pneu.

Pluhuri and bardhë and allçisë dhe i rugëve na mahis sytë dhe gëlimi i zhurmshëm i vegjëlisë në pazar na vret veshin.
Et në këtë zallahi zërash e personazhesh, Di Hima, kryehetuesi i Tiranës, një burrë i mençur, me karakter tërheqës dhe fin i pamartuar,heton mbi vrasjen e Andon grekut, duke zbuluar një botë sekretesh e shantazhesh, ngae cila mund ta ë vetëm një dashuri et thjeshtë dhe e paqtë.

Autori shpalos një tablo groteske e njëkohësisht mallëngjyese të një Shqipërie të skamur, të uritur e të nëpërkëmbur, ku jeta e njeriut nuk vlen asnjë dyshkë e ku nderi është vetëmnjë fasadë për sytë e botës. En fait, asgjë nuk ka ndryshuar... pothuajse një shekull mëparë, ajo që ishte Tirana metet ende Tirana.