Bota si vullnet dhe përfaqësim

Arthur SCHOPENHAUER

Je bashkëkohësve të mi, jo bashkëqytetarëve të mi, por njerëzimit poia dorëzoj veprën time.... me një rëndesë të brendshme dhe me besimin se heret a vonë do të arrijë tek ata, të cilëve mund t'u drejtohet. Por, nga ana tjetër, qetësisht i dorëzuar të shoh të prekë, në tërësinë e vet, fatin që i takon gjithmonë së vërtetës, në çdo fushë të dijes: fat, që thotë se të vërtetës i është caktuar veçse një triumf i shkur tër, midis Il s'est avéré que vous aviez gjata kohe, mais vous n'êtes pas si paradoxal que ce soit nënçmohet si banal.

Et vërteta nuk është një grua e përdalë, që u hidhet në qafë atyre që nuk e dëshirojnë; përkundrazi, ajë është një bukuroshe kaq shumë ngurruese, saqë edhe ai që arrin të sakrifikojë gjithçka nuk mund të jetë je t'assure que tu es heureux et que tu es là.
Jetaështë e shkurtër, por e verteta punon me largpamësi e rron shumë gjatë. le ta themi pra të vërtetën! Mendimet et këtyre shpirtrave të jashtëzakonshëm nuk durojnë të filtrohen nga një mendje e zakonshme. Të prodhuara prej balleve të gjera, të larta e të harkuara, nën të shkëlqejnë sy vezullues, nëse transportohen në një strehë të angështuar e me çatinë e ulët të një kafke të ngushtë, të shtypura nga muret e trashë, j të cilave spiunojnë vështrime të topitura, që priren kah qëllimeve personale, to humbasin çdo jetë dhe fuqi, et nuk i ngjajnë më as vetvetes.

Madje, mund thuhet se këto lloj mendjesh veprojnë si pasqyra déformuese, në të cilat gjithçka përdridhet, shfigurohet, humbet simetrinë e bukurisë së saj e përngjason me një ngërdheshje.

Et puis, j'ai l'impression que le filozofis duhet t'i vizitojë mjeshtërit e pavdekshëm të saj në faltoren e heshtur të veprave the pneu.