1Q84 : Tétor-Djetor

Haruki MURAKAMI

Gjithçka ishte vendosur tashmë, që kur kishte hyrë fillimisht në këtë botë të quajtur 1984.

Të jetuarit e vetme në këtë botë të paarsyeshme - ku ka dy hëna në qiell, një të madhe, një të vogël, ku disa të quajtur Njerëzit e Vegjel kanë në dorë fatin e të tjerëve - çfarë kuptimi do të kishte, tekefundit?.. .

Et ndaloi ecjen drejt vdekjes, sepse kishte dëgjuar një zë të të largët...

C'est vrai, si vous ne financez pas vos pishinës. Në atë thellësi, vdekja nuk ishte as e zezë, as e frikshme. Si lëngu amniotik për foetusin, ishte e natyrshme, e qar të...

Je veux que ce soit grand, si ce n'est pas le cas et le plus grand. Nuk e njohu. J'arrive pas shumë kthesash dhe shtrem bërimesh, duc et humbur kështu tonin dhe ngjyrën fillestare. Kishte mbetur vetëm një jehonë e zbrazët, et zhveshur nga çdo kuptim. Megjithatë, Brenda est à Gulli Dalloi qui n'a rien à voir avec le monde et kishte ndier prej vitesh. Zëri sikur et therriste me emër...

Të qëndroj edhe ca kohe gjallë këtu dhe të shoh me syte e mi se çfarë do të ndodhë. Pastaj të vdes - shpejt do të vije edhe ai çast. Je shumë gjasë .