Stambolli

Duke a déclaré qu'il avait une grande histoire, les auteurs n'avaient pas d'histoire et les familles, ils ont pu écrire des photos, des photos gravées. Dhe s'ka rëndësi, në është fjala për vizitën e Floberit në Stambollin e vitit 1850 apo për marrjen e Konstandinopolit. Pamuku ka bërë për "mitin" kulturor të Stambollit po atë që ka bërë Andrej Bjellij me Petërburgun, apo Xhojsi me Dublinin. Epigraf për librin është vargu i poetit turk Ahmet Rasim : "Bukuria e peisazhit fshihet në trishtimin e tij".

Sipas Orhan Pamukut, Stambolli është një qytet shumë melankolik, trishtimi është ndjenja kryesore që të ngjall ai. Le thème est le shkrimtarit janvier konflikti ndërmjet Lindjes du Perëndimit, islamit du kristianizmit, traditionnel du bashkëkohësisë. Pour Shembull, le conflit n'a pas d'identité avec l'islamisme en Turquie bashkëkohore, le thème kryesore et le roman "Bora" (2002).

Me refleksionet qe e karakterizojnë Pamukun libri "Stambolli. Kujtime dhe qyteti" përftoi po të jusqu'à natyrë reflektive - libri është një guidë nëpër ndjesitë stambolljane dhe shpirtin e Stambollit, një poetizim i qytetit, të cilin shqiptar e ka ndeshur për here të parë në poezinë et Nazim Hikmetit. Shkrimtari et Madh Turk Orhan Pamuk, né en 2006 au Nobelit, ont trouvé le génie de Stambollit, le duc Ndërthurur Kujtimet et a vu mon histoire et sa culture, n'étant pas son auteur pour 50 ans.

Autori i rrëfen lexuesit monumentet dhe parajsën e humbur të Stambollit, rrugicat e ngushta, vilat dhe canalet osmane; na njeh me shkrimtarët, artistet dhe gazetarët. Në një mënyrë prekëse, tërheqëse du magjishme Pamuku et transformer votre biographie en pazakontë, vous remplissez si "portret artistes në rini", duc et shndërruar në "portret artistes në qytet". Ky libër është njëkohësisht edhe historia e qytetit, edhe autobiografia e shkrimtarit.

Pamuku na fton në qytetin e fëmijërisë së tij, të ndajë me ne frikërat dhe gëzimet, por paralelisht na rrëfen për Stambollin, qytetin e tre perandorive.Teksti i librit të Orhan Pamukut "Stambolli. Kujtime dhe qyteti" është tërheqës dhe en igmatik, sikundër është Découvrez l'atmosphère énigmatique et le Stambollit. Les phénomènes qui se produisent dans l'histoire et dans les générations et les marramendes, qui ont été créés, sont devenus, et ont perdu leur vie, et la vie de leur père, n'ont pas eu lieu au Levant.

Orhan Pamuk shtron pyetjen për vete dhe për ne: "Ku qëndron misteri i Stambollit?" Autori e dashuron Stambollin për shkak "të rrënojave të të, pikëllimit, për madhështinë e shkuar dhe të humbur tashmë". Për Pamukun është i shtrenjtë mendimi, se me ndihmën e arsimimit dhe kulturimit mund të përnaltësohen bashkë me perandorinë, misticizmi soufi, dervishlerët me leximin e librave të vjetër me germa arabe bashkë me kulturën e hollë et të rafinuar".

Shkrimtari rreh të kapë "frymën dhe shpirtin e qytetit": "Por që ta kapë këtë fritmë, që të zbulojë ndër rrënoja bukurinë dhe ta kuptojë, se ajo është gjëja më e rëndësishme e veçanësisë së qytetit, duhet ndërmarrë një udhëtim i koklavitur, je ngatërruar dhe i mbushur plot me pasione".Librin mund ta lexosh e rilexosh, duke iu kthyer rreshtave të tij, të kridhesh në nostalgjinë e fotografive bardhë-e-zi, duke humbur në nostalgjinë e labirinteve të kohës dhe kujtesës, në të cilat gjen lehtësim dhe ëndje.

Bashkë m'autorin lundrojmë dhe ne me anije nëpër Bririn e Artë: "Përtej xhamave kërkëllitës të anijes pluskonin shtëpi të vjetra, lagjet gjysmë të shkretuara greke të Fenerit, të braktisura prej banorëve për shkak të ngushtimit të pandër prerë nga ana e shtetit, pallati i Topkapisë , që në sfondin e reve të zeza dukej edhe më énigmatik se zakonisht, Sulejmania, kodrat e Stambollit, silueta e qytetit, e krijuar me konturet e kishave dhe xhamive".

Dhe kohë pas kohe ne ulim vështrimin mbi librin e hapur mbi gjunj: "Pështjellimet e jetës, ashtu si tallazitjet e melodisë dhe peripecitë që ngërthejnë historinë, heret apo vonë i aviten fundit, ndërsa imazhet e qytetit që pluskojnë para sy ve tanë mbeten përgjithmonë me ne në ëndrrat dhe kujtesën tonë".